การพัฒนาคุณภาพอิฐมอญแบบไม่ต้องเผาด้วยวัสดุพอลิเมอร์จากน้ำยางธรรมชาติ

การศึกษาวิจัยเรื่อง การพัฒนาคุณภาพอิฐมอญแบบไม่ต้องเผาด้วยวัสดุพอลิเมอร์จากน้ำยางธรรมชาติ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการพัฒนาอิฐมอญแบบไม่ต้องเผา โดยเริ่มจากการออกแบบส่วนผสม ออกแบบเครื่องอัดขึ้นรูป ทำการทดลองและทดสอบคุณสมบัติเชิงกลและกายภาพตามมาตรฐาน มอก. 77-2545 จากการศึกษาพบว่า อิฐมอญแบบไม่ต้องเผาที่ผลิตด้วยวัสดุพอลิเมอร์จากน้ำยางธรรมชาติ โดยมีส่วนผสมคือ ปูนซีเมนต์ 1 กก. ลูกรัง 6 กก. น้ำ ร้อยละ 11 (โดยน้ำหนักของส่วนผสมรวม) น้ำยางธรรมชาติ ร้อยละ 7.5 (โดยน้ำหนักของปูนซีเมนต์) และสารลดแรงตึงผิว 40 กรัม มีคุณสมบัติเชิงกลและกายภาพผ่านตามหลักเกณฑ์สำหรับผลิตอิฐก่อสร้างสามัญ มาตรฐานเลขที่ มอก. 77-2545 ทุกชั้นคุณภาพ นอกจากนี้ยังได้ศึกษาผลการเปรียบเทียบอุณหภูมิในการทดสอบสมรรถนะทางความร้อนของผนังก่ออิฐแบบบ้านจำลองของทั้งสองหลัง พบว่าอุณหภูมิเฉลี่ยภายในของผนังอิฐมอญแบบไม่เผามีประสิทธิภาพในการป้องกันการถ่ายเทความร้อนได้ดีกว่าผนังก่ออิฐมอญแบบเผา ซึ่งสอดคล้องกับผลการทดสอบค่าการนำความร้อนในห้องทดลอง ที่พบว่าอิฐมอญทั่วไปมีค่าการนำความร้อนสูงกว่าอิฐมอญแบบไม่เผา แสดงให้เห็นว่าผนังก่อด้วยอิฐมอญแบบไม่เผาสามารถลดการถ่ายเทอุณหภูมิจากภายนอกเข้าสู่ตัวบ้านจำลองได้ดีกว่าผนังก่อด้วยอิฐมอญทั่วไป เมื่อพิจารณาวิเคราะห์ทางด้านต้นทุนการผลิต พบว่าการผลิตอิฐแบบไม่ต้องเผานี้สามารถนำไปพัฒนาในระดับอุตสาหกรรมได้ มีแนวโน้มที่สามารถผลิตให้มีราคาต้นทุนต่อก้อนและราคาก่อสร้างผนังถูกกว่าวัสดุก่อผนังชนิดอื่น ๆ ในท้องตลาด อีกทั้งการผลิตยังสามารถลดมลพิษทางอากาศ ลดฝุ่น PM 2.5 ลดเขม่าควัน และลดก๊าซพิษที่เกิดจากการเผาได้ สามารถผลิตได้อย่างต่อเนื่องทุกฤดูกาล ผู้ประกอบการสามารถประกอบอาชีพผลิตอิฐสร้างรายได้เหมือนเดิม และสามารถดำเนินกิจการร่วมกับชุมชนได้อย่างยั่งยืน

คำสำคัญ: อิฐมอญ, ผลกระทบสิ่งแวดล้อม, ฝุ่น PM2.5